Een 'eerlijke' prijs voor je ticket

'Het werd een pijnlijk duur geintje'.

Marco Boekel stuurde ons zijn verhaal:

'Al maanden van tevoren kocht ik een kaartje voor het festival A State of Trance, dat December vorig jaar in de Jaarbeurs werd gehouden. Ik betaalde €85 voor het ticket en €10,20 servicekosten. Helaas kon ik toch niet gaan, maar ik kreeg het ticket pas een paar dagen van tevoren per e-mail. Op dat moment kwamen er honderden kaarten vrij en zakte de markt in elkaar.

Uiteindelijk heb ik mijn kaartje niet kunnen verkopen en was ik dus ruim €95 kwijt. Een pijnlijk duur geintje. Ik vind dat ik zelf over mijn kaartje had moeten kunnen beschikken wanneer ik wilde. Als Paylogic het niet zo lang had vastgehouden, had ik het bijvoorbeeld via mijn eigen Facebookgroep PartyHarder Festival Groep kunnen verkopen. Leden van deze pagina kunnen tickets aan elkaar doorverkopen. Winst maken is verboden, en oplichters worden verwijderd en geblokkeerd.’

De grillen van ticketdoorverkopers

Ticketverkopers bepalen de doorverkoopvoorwaarden. Bijvoorbeeld op welk platform je je kaartje mag doorverkopen. Dat is steeds vaker alleen op hun eigen doorverkoopplatform. Of op welk moment je mag doorverkopen. Bijvoorbeeld alleen als het concert is uitverkocht. Ook bepalen ze wat je er voor mag vragen en of je servicekosten moet betalen. Zo ben je dus overgeleverd aan de voorwaarden en prijzen van ticketverkopers.

Dat moet anders. Maar hoe?

Soms is dat meteen duidelijk. Bij de doorverkoop van tickets niet. Want doorverkoop via een eigen platform biedt ook voordelen voor kopers. Het gaat woekerhandel en vervalsing tegen. En wat is een redelijk prijs voor een tweedehands tickets? Consumenten zijn hier zowel koper als verkoper van een tweedehandsticket.

We vroegen we ons panel naar hun ideeën rond dit onderwerp. Ruim 1600 concert- of festivalgangers gaven hun mening. En we onderzochten hoe duidelijk ticketverkopers eigenlijk zijn over hun voorwaarden.

De resultaten deelden we met de Autoriteit Consument & Markt, het Ministerie van Economische Zaken en het Ministerie van Onderwijs, Cultuur & Wetenschappen. In het najaar wil de Tweede Kamer dat deze partijen met oplossingen komen.

Maximum doorverkoopprijs

Ons panel wil wettelijke maatregelen. 87% is voor een maximum voor de doorverkoopprijs van een ticket. En een even grote groep vindt dat er ook zo’n maximum moet komen voor de servicekosten bij doorverkoop.

‘Doorverkoop mag niet leiden tot winst’, vindt een panellid.

We vroegen ons panel wat die maximumprijs zou moeten zijn. Het grootste deel is voor de ticketprijs plus de servicekosten. Zo lijd je als verkoper geen verlies. ‘Als ik een ticket doorverkoop omdat ik verhinderd ben, hoef ik geen winst te maken. Dan ben ik al blij dat ik het niet weg hoef te gooien’, licht een panellid toe.

TicketSwap en de eigen platforms van Ticketmaster en Eventim (FanSale) hanteren nu een maximum van 20% boven de originele ticketprijs.

Dubbele servicekosten

Begin dit jaar was er veel ophef over de hoge servicekosten van €43 die Ticketmaster rekende voor doorverkochte Lowlands-tickets. En dat terwijl Ticketmaster ook al 12% servicekosten rekent voor de verkoop van het originele ticket. Onredelijk vindt de meerderheid van ons panel dit, twee keer servicekosten betalen als een ticketverkoper alleen via zijn eigen platform doorverkoopt.

‘Dat is wel heel makkelijk verdienen.’

Anderen vinden dat je wel extra servicekosten mag rekenen. Maar alleen als het de daadwerkelijk kosten zijn, bijvoorbeeld voor het omzetten van het ticket. Ruim 40% vindt het geen probleem dat een ticketverkoper alleen via het eigen platform tickets doorverkoopt. Zolang dat maar onder redelijke voorwaarden gebeurt. Of er zou één gezamenlijk platform moeten komen, zoals een panellid voorstelt. ‘Al die schimmige sites mogen van mij direct verdwijnen.’

Vage voorwaarden

‘Ik vind dat als een organisator voorwaarden hanteert, hij die duidelijk moet vermelden tijdens het aankoopproces. Dan kun je vóór aankoop beslissen of je daarmee akkoord gaat.’ Dit panellid slaat de spijker op zijn kop, want juist aan die duidelijkheid ontbreekt het.

We deden alsof we als klant kaartjes bestelden bij de grote ticketverkopers: Ticketmaster, Eventim, de Nationale Theater Kassa en See Tickets. Geen van de sites meldt tijdens het bestelproces iets over doorverkoop. Wel moet je overal akkoord gaan met de algemene voorwaarden. Die blinken nou niet bepaald uit in duidelijkheid. En omdat ze zo ‘algemeen’ zijn, weet je vaak nog niet of je tickets mag doorverkopen.

We wezen de ticketverkopers op deze vaagheden. Een aantal snapt ons punt en wil de informatie verbeteren.

Een voorbeeld: Ticketmaster

Koop je bij Ticketmaster een kaartje voor een concert van organisator Mojo? Dan moet je akkoord gaan met de voorwaarden van Ticketmaster én die van Mojo.

Mojo schrijft: ‘De klant is gehouden om het toegangsbewijs voor een evenement voor zichzelf te houden en derhalve niet op enigerlei wijze aan derden door te verkopen. Van dit verbod kan door Mojo worden uitgezonderd de verkoop van toegangsbewijzen via een door haar aangewezen ticket exchange platform.’

Maar hoe weet je of die uitzondering voor geldt voor het ticket dat je wilt kopen?

Op de site van Ticketmaster vinden we een halfslachtig antwoord: ‘Voor veel events is doorverkoop mogelijk. Dit zie je vanzelf door simpelweg naar het evenement te gaan waar je naar toe wilt op onze website. Als doorverkoop mogelijk is, zie je de tickets die voor doorverkoop worden aangeboden staan als je naar tickets zoekt.’

Maar wat als je geen tweedehandskaartjes ziet, mag je dan tickets doorverkopen of niet?

Dat wil je echt vooraf weten. Want je riskeert een flinke boete als je je kaartje doorverkoopt terwijl dat niet mocht, lezen we in de voorwaarden: ‘Indien de klant zijn verplichtingen zoals verwoord in de voorgaande leden van dit artikel niet nakomt en/of daarvoor niet in kan staan, is de klant een direct opeisbare boete van €10.000 per overtreding aan Mojo verschuldigd.’

Tienduizend euro.

‘En € 5.000 voor iedere dag dat de overtreding heeft voortgeduurd.’

Van de algemene voorwaarden van Ticketmaster word je ook niet wijzer. Die verwijzen weer door naar die van Mojo: ‘Daarnaast kan een Organisator de doorverkoop of het gebruik op commerciële wijze van een Ticket verbieden. De Koper dient dit na te gaan in de algemene voorwaarden van de Organisator waar op het Ticket en gedurende het bestelproces naar wordt verwezen.’

De oplossing? Regels.

Bijna tweederde van ons panel vindt dat je het wettelijk recht moet hebben om een ticket te kunnen doorverkopen. Wanneer en aan wie je maar wilt. ‘Als ik het ticket betaald heb, ben ik eigenaar en moet ik zelf kunnen bepalen aan wie ik doorverkoop’, zegt een panellid.

Hoewel veel consumenten het zo ervaren, is een ticket juridisch gezien geen eigendom. Je hebt daarom nu geen wettelijk recht op annulering of doorverkoop. Organisatoren mogen voorwaarden stellen aan de verkoop en die zelfs verbieden. In Nederland zijn nog geen wettelijk maatregelen, maar in veel andere Europese landen bestaan die wel. In België mogen tickets bijvoorbeeld alleen aan particulieren én alleen voor de originele ticketprijs worden doorverkocht. In Spanje is doorverkoop verboden.

Sommige panelleden gaan nog een stap verder. Zij vinden dat je doorverkoop helemaal niet moet toestaan. Maar de mogelijkheid tot annuleren wél. Een panellid licht toe: ‘De annulering moet ruimer. Kun je toch niet gaan? Dan verkoop je je kaartje terug aan de verkopende partij en laat je die het ticket opnieuw verkopen.’

De ticketverkopers hebben ook een oplossing voor annulering: een verzekering. Nog eens verdienen dus.