Variëren met rauwkost

Voedingsstoffen

In rauwe groenten zitten meer voedingsstoffen dan in gekookte, gegrilde en geroerbakte. Tijdens het verhitten gaan er namelijk veel vitamines en mineralen verloren. Dat geldt vooral voor de wateroplosbare vitamines zoals vitamine C en foliumzuur.

Toch kun je beter niet alle groenten rauw eten als je voldoende voedingsstoffen binnen wilt krijgen. In tomaten bijvoorbeeld, zit lycopeen. Deze antioxidant neem je het best op als de cellen van de tomaten stuk zijn gemaakt. Iets dergelijks geldt voor wortelen. De stof bètacaroteen is beter opneembaar uit gekookte wortelen dan uit rauwe.

Het beste advies is daarom om rauwe en gekookte, gewokte en gegrilde groenten af te wisselen.

Kant en klaar

Zakken met voorgesneden rauwkost zijn vaak al dagen ervoor gesneden, gewassen en verpakt. Ze kunnen snel bederven. En hoe langer bewaard, hoe minder vitamines er overblijven.

Ook kunnen er ziekteverwekkers in zitten, zoals listeria, salmonella en E. colibacteriën. Vooral mixen met bladsla, witte- en rodekool en wortels zijn een risico. Dat risico is een stuk kleiner als je zelf een krop sla of kool snijdt. Na het snijden komt er sap uit de groenten en dat trekt ziekteverwekkers aan. In een plastic verpakking kunnen die ziekteverwekkers zich gemakkelijk vermeerderen.

Eet zo’n mix daarom het liefst op de dag van aankoop en zeker niet na de houdbaarheidsdatum.

Goed kauwen

Knapperige rauwe groenten slik je niet zomaar door. Maar goed kauwen heeft nog meer voordelen. Zo maak je de celwanden van de rauwe groenten gedeeltelijk kapot. Hierdoor kunnen verteringssappen beter hun werk doen en neemt je lichaam de voedingsstoffen makkelijker op.

Ook stimuleert goed kauwen je speekselaanmaak. Bij een goede speekselproductie krijgen bacteriën die een slechte adem veroorzaken minder kans. Speeksel heeft ook een beschermende werking tegen tanderosie. En in speeksel zitten de enzymen die nodig zijn voor de spijsvertering. Tot slot is het voor tandplak lastig om op en tussen tanden of kiezen en tandvlees te gaan zitten als er steeds een schurend stukje groente langskomt.