Frequentie: 100 Hz en meer

Vloeiend beeld

Op televisies met een hogere frequentie (ook wel een hogere 'refresh rate' genoemd) wordt het beeld vloeiender weergegeven. Je ziet het verschil goed bij scenes waarbij de camera bijvoorbeeld langzaam over een landschap of een brede weg scheert. Bij televisies met een lage refresh rate hapert het beeld dan een beetje.

Hoe werkt een hoge refresh rate?

Het is belangrijk te weten dat het lcd-paneel zelf een refresh rate heeft. Bij de meeste televisies is dit 50 of 100 Hertz, maar de duurste en uitgebreidste modellen hebben soms een lcd-paneel van 200 of 240 Hertz.

Naast de refresh rate van het paneel hebben tv-fabrikanten allerlei technieken bedacht om haperen te verminderen. De televisie analyseert de binnenkomende individuele beeldjes en berekent zelf tussenliggende beelden. Zo worden de overgangen tussen de opeenvolgende beelden minder groot en lijkt het beeld vloeiender. Het betekent wel dat de televisie meer beelden per seconde moet verwerken.

Een andere techniek die televisies toepassen is het laten knipperen van de achtergrondverlichting, net op het moment dat de pixels van het scherm veranderen. Dat wordt vaak aangeduid met de term ‘scanning backlight’. Daardoor lijken de overgangen tussen de individuele beelden minder ‘hard’.

Heeft 200 Hz zin?

Meestal is het televisiesignaal dat je televisie binnen krijgt 50 Hz. Dat betekent dat er 50 losse beeldjes per seconde in het signaal zitten. Met 100 Hz-technologie wordt daar steeds 1 extra beeldje tussen geplaatst door de tv zelf. Het aantal beelden verdubbelt naar 100 beelden per seconde. Bij modellen die met 200 Hz werken, worden steeds 3 nieuwe beelden toegevoegd door de tv.

Tv-fabrikanten hebben elk hun eigen naam voor deze techniek en pronken met steeds hogere getallen:

• LG Picture Mastering Index (PMI): tot 2500;
• Panasonic Black Light Motion Rate (BMR): tot 2200 Hz;
• Philips Perfect Motion Rate (PMR): tot 1000 Hz;
• Samsung Picture Quality Index: tot 2400;
• Sony MotionFlow XR: tot 1200 Hz.

Maar let op: boven de 200 Hz zijn verschillen in vloeiendheid erg moeilijk waar te nemen voor het menselijk oog.

Beeldfouten

In de praktijk werkt deze technologie ook niet altijd even goed. Bij gelijkmatige en redelijk goed voorspelbare bewegingen wordt het beeld op de tv zeker vloeiender. Maar wanneer er snelle en ongelijkmatige bewegingen in het beeld zitten, bijvoorbeeld een rondspringend konijn, zijn de bewegingen niet goed te voorspellen. Het gevolg is dat de uitgerekende extra beelden niet goed passen bij het originele beeld, waardoor er beeldfouten ontstaan. Het konijn in het voorbeeld is dan minder gedetailleerd met een wazig randje.